Przeterminowane filmy

Materiały światłoczułe to substancje chemiczne które wraz z czasem, w zależności od warunków, w jakich są przechowywane, tracą swoje pierwotnie założone właściwości. Sprawia to, że filmy naświetlone lub wywołane po wyznaczonym przez producenta terminie trwałości mogą nie dostarczać oczekiwanej jakości. Jednak jak w przypadku żywności, są to terminy umowne i zazwyczaj materiały te nadal można wykorzystać bez widocznej utraty jakości nawet do kilku lat dłużej.

Przy odrobinie doświadczenia i znajomości filmu można zniwelować utratę jakości - czy to przez zmianę parametrów podczas wywoływania, czy poprzez naświetlanie z inną niż nominalna czułością (przeterminowana emulsja zazwyczaj traci na czułości). Czasem ratunkiem jest poprawa krzywych barw już po zeskanowaniu negatywu (wybrane kolory mogą dominować w przeterminowanym filmie). Generalnie odpowiednio przechowywany film (najlepiej w niskich temperaturach) jest używalny dłużej, niż zaleca producent, a często dostępny jest z tego powodu w niższej cenie, dlatego wiele osób zajmujących się fotografią analogową w celu zaoszczędzenia z premedytacją zaopatrza się w przeterminowane materiały.

Czasem wyraźne zniekształcenia barwne czy nienaturalnie duże ziarno w filmach wyprodukowanych w ubiegłym wieku są oczekiwane i stanowią element artystycznej warstwy fotografii (tzw. efekt "lomo").